ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΗΣΗ ΚΑΙ ΛΟΧΕΙΑ

Η περίοδος της εγκυμοσύνη είναι πλούσια σε συναισθήματα, αφού οι γονείς προετοιμάζονται για το σημαντικότερο ρόλο της ζωής τους. Χωρίς αμφιβολία  η ψυχολογία της εγκύου επηρεάζεται έντονα από τις ορμονικές μεταβολές που συμβαίνουν.

Γίνεται περισσότερο ευέξαπτη, εύθικτη, συναισθηματικά ασταθής, με φάσεις μελαγχολίας και παραπόνου. Οι πιο φορτισμένες ψυχολογικά φάσεις της εγκυμοσύνης είναι οι δύο πρώτοι  και οι δύο τελευταίοι μήνες. Τους δύο πρώτους μήνες η έγκυος είναι πολύ ανήσυχη, λόγω του φόβου της αποβολής και όλων των νέων δεδομένων που συνοδεύουν μία εγκυμοσύνη.

Μετά τον τέταρτο μήνα, που αντιλαμβάνεται τις εμβρυικές κινήσεις, η ψυχολογία της βελτιώνεται. Οι δύο τελευταίοι μήνες έχουν τη μεγαλύτερή φόρτιση, λόγω και των δυσκολιών που επιφέρει η αύξηση του βάρους της εγκύου αλλά και του φόβου του τοκετού.

Ο τοκετός έχει ανάμικτα συναισθήματα, από τη μία το άγχος της γέννας και από την άλλη η ανακούφιση.

Τη μεγαλύτερη ψυχολογική υποστήριξη χρειάζεται η γυναίκα κατά τη διάρκεια της λοχείας, αμέσως μετά τον τοκετό. Η νέα μητέρα είναι πιθανό να εκδηλώσει συμπτώματα εκνευρισμού, ξαφνικά ξεσπάσματα κλάματος, έλλειψη αυτοπεποίθησης, θλίψη, αισθήματα απομάκρυνσης και ενοχής για το βρέφος, δυσφορία, σωματική εξάντληση, άγχος και πονοκεφάλους.

Είναι απόλυτα φυσιολογικά και οφείλονται στις ορμονικές μεταβολές, στην ανάληψη πολλών νέων υποχρεώσεων, καθώς και στην αϋπνία και την κούραση.

Η παρατεταμένη διάρκεια και η μεγάλη ένταση των παραπάνω συμπτωμάτων, σε συνάρτηση με το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό, αποτελούν ενδείξεις επιλόχειας κατάθλιψης, η οποία χρήζει τη βοήθεια ψυχολόγου.